มาเล่นผัวเมียกันหน่อย เป็นไง?

มือหนาจับเข้าที่แก่นกายเล็กแล้วชักรูด แววตาคุณมาร์คเยิ้มกระหายเหมือนนักล่าเห็นเหยื่อ ปากหยักค่อยลากเคลื่อนต่ำดูดเม้มยอดอกจนฉ่ำน้ำทั้งสองข้าง ลิ้นสากเฉพาะของเจ้าตัวบอกได้อย่างดีว่าตอนนี้ร่างกายมาร์คยังไม่สมบูรณ์อย่างที่พูดจริงๆ
ยิ่งสาก ก็ยิ่ง…
“คะ.. คุณมาร์คเสียว ”
“วันนั้นชอบไม่ใช่เหรอ”
“อะ อย่า ดูดแรงนะ ฮึก ฮ๊า..”
ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ คนตรงหน้าปรนเปรอแบมแบมจนดิ้นเร่า มือที่กำลังเท้าเคาน์เตอร์สั่นจนแทบพยุงตัวไว้ไม่อยู่ เขี้ยวแมวหนุ่มขบเม้มแผ่นอกจนรอยชมพูใกล้จางแดงระเรื่อขึ้นมาอีกครั้ง
มือแกร่งทำหน้าที่ได้ยอดเยี่ยมจนน้ำเชื่อมใสไหลเยิ้ม แบมแบมกำลังจินตนาการถึงวันนั้นวันที่ปากหยักรูดรั้งความเป็นชายของตน ส่งเสียงครางสุขสมวนซ้ำเป็นลูปก่อนจะถึงปลายสวรรค์
“อ๊ะ อ๊า...”
ใสซื่อ? ตามใครไม่ทัน?
ไม่ใช่ตัวตนเขาหรอก ความจริงแบมแบมเป็นแค่คนพูดเพราะและไตร่ตรองก่อนพูดก็เท่านั้นแหล่ะ…
แบมแบมผินหน้ามาร์คขึ้นมาให้รับจูบ ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดสู้รู้งาน จูบของเขาเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ามาร์คเลย มีวูบนึงที่ทำให้แววตาคมคู่นั้นอ่อนไหวไปด้วยซ้ำ แบมแบมไม่ได้ไก่อ่อนเหมือนภายนอก เขาเพียงเป็นคนที่งัดไม้ตายออกมาเมื่อถึงเวลาที่สมควร
มาร์คยิ้มมุมปากเมื่อรู้สึกว่าไม่มีใครเสียเปรียบใคร งานนี้แลกกันคนละหมัดต้องมีสลบคาเตียงกันไปข้าง
“คุณรู้ใช่ไหมว่าเวลาแมวฮีท มันเป็นยังไง”
“รู้สิเค้ารู้ดี”
ตอบไปพร้อมกับแววตาหยาดเยิ้มคู่นั้น มาร์คแทบสติแตกเมื่อเห็นสองข้าเรียวบนเคาน์เตอร์อ้าออกเพื่อชวนเชิญสิ่งที่แปลกใหม่เข้ามาในกาย นิ้วเล็กๆแกะกระดุมคนตรงหน้าแล้วไล้นิ้วชี้ขึ้นลงที่ใต้สะดือ
มาร์คเองก็พยายามสะกดอารมณ์ไว้อย่างสุดความสามารถ จุดประสงค์เขาแค่ต้องการปลดปล่อยภายนอกเท่านั้น ร่างกายของเขายังไม่สมบูรณ์ รวมถึงส่วนนั้นมันยังไม่เป็นของมนุษย์ ถ้าดันทุรังเจ้าทาสของเขาอาจจะเจ็บ
“อืม อย่าคลึง..” นิ้วซุกซนของเจ้านายตัวน้อยเกลี่ยสิ่งบางอย่างใต้กางเกงผ้า
“ตัวก็อย่าหลับตาสิ”
“คุณเสร็จแล้วก็พูดได้หนิ อา... ”
มาร์คครางฮือเมื่อแบมแบมใช้ขาคู่นั้นตวัดเอวสอบให้ส่วนนั้นสัมผัสกัน คนตัวเล็กยิ้มพึงพอใจ กดส่วนนั้นชิดเข้าหาย้ำๆ
แมวก็แค่แมว แบมแบมคิดอย่างนั้น
จุดอ่อนไม่ได้มีมากมายเท่าไหร่หรอก
มนุษย์อย่างเขาเองก็ยากที่จะต้านทานความชั่วร้าย และความเย้ายวนใจให้ก้าวสู่ด้านมืด ไม่ไหว
“เผ่าพันธุ์ตัวเวลาติดสัดทำยังไงเหรอคุณมาร์ค”
“.....”
“ตัวทำกับเค้าสิ..”
“!!!!!”
“จะได้ไม่ต้องทำกับแมวตัวอื่น..”
สิ้นประโยคทุกอย่างที่พยายามสะกดกลั้นไว้ก็ขาดผึง ไม่ทน! มาร์คจะไม่ทนอีกต่อไป ในเมื่อมนุษย์ตนนี้อนุญาตก็ไม่จำเป็นกักเก็บความทรมานของเขาไว้เช่นกัน
มือเล็กจับหมับใจกลางคุณต้วนต้วนอย่างรวดเร็ว ส่งคุณมาร์คขนาดย่อมออกมาทักทายโลกภายนอก ร่างเล็กที่มองอยู่ถึงกับนึกสนุกเมื่อได้เห็น
อวัยวะเพศรูปร่างคล้ายคนประจักษ์แก่สายตา ดุ้นแมวหนุ่มมีไรขนสีขาวอ่อนนุ่มดุจหิมะรอบแท่งเอ็นห้านิ้ว มองแล้วทำเอาจั้กจี้ภายในอย่างบอกไม่ถูก มันทั้งนุ่มและน่ารัก ไม่น่ากลัวอย่างในความคิดของแบมแบม
สัมผัสด้วยมือ... ก่อนจะคุกเข่าส่งลิ้นเล็กๆตวัดเลียรอบส่วนหัว ลากตามความยาว
แผล่บ!
“นิ่มจัง”
“อ่า แบมเลียเหมือนของคนนั่นแหล่ะ อ่า.. ตรงหัว อืม ตรงนั้น”
ความผ่อนคลายส่งผลให้หางยาวโบกสะบัดไปมา มาร์ครู้สึกเป็นเจ้านายของร่างเล็กที่กำลังขยับหัวเข้าออกจริงๆ ขนาดปากอุ่นดูดดึงปรนเปรอเขาได้ขนาดนี้ ไม่ต้องเดาเลยว่าช่องทางด้านหลังที่ไอ้หน้าหมียูคยอมเคยครอบครองจะรู้สึกดีขนาดไหน
“ซี้ด.. ลุกขึ้นมา” มาร์คเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้จึงสั่งให้คนตัวเล็กลุกก่อนที่ร่างกายตัวเองกระตุกปลดปล่อยก่อนเวลาอันควร เขาควรจะใช้ร่างกายอีกคนให้มากกว่านี้ มันต้องไม่จบแค่นี้
มาร์คเหมือนเป็นเจ้าชีวิตของแบมแบมอีกครั้งเมื่อออกคำสั่ง แบมแบมลุกขึ้นทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนเป็นมาร์คที่อุ้มแบมไว้บนเคาน์เตอร์ที่เดิม
“อ๊ะ!!”
ก้านนิ้วยาวถูกเลียด้วยน้ำลายลวกๆ ก่อนส่งเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม อดจินตนาการไม่ได้ว่าถ้าสอดความแข็งขืนเข้าไปคงรู้สึกดีเป็นล้านๆเท่า
“อ๊ะ คะ.. คุณมาร์ค”
“อย่ารัดนิ้วฉัน”
“อ๊ะ อ๊าา ไม่ไหวแล้ว”
เสียงหวานครางรับเป็นระยะ กระทั่งมาร์คใช้หางกวาดทุกอย่างลงจากโต๊ะ ดันร่างอีกคนนอนคว่ำบนพื้นกระเบื้องเคาน์เตอร์ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แมวตัวนี้ได้กลายเป็นเสือร้ายโดยสมบูรณ์
“อ๊า คุณมาร์ค!!”
แก่นกายไสเข้ากับร่องสะโพกงอน ก่อนจะเสียบเข้าไปจนสุดโคน ด้านหลังถูกปรนเปรออย่างต่อเนื่องจนอกบางสัมผัสพื้นกระเบื้องเคาน์เตอร์เย็นๆ มันเป็นของใหม่ที่ให้ความรู้สึกต่างไปจากเดิม ความเสียวสะท้านแบมแบมไม่สามารถหาที่ไหนเทียบได้เลย ไรขนนิ่มรอบเอ็นอุ่นทำให้รู้สึกดีและแปลกไปพร้อมกัน
โพรงอุ่นรัดกระตุก ร่างกายปรับตัวเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา จากนั้นทุกอย่างเหมือนเป็นจิ๊กซอที่ลงล็อคและหลุดออกจากกันไม่ได้อีก กายบางแอ่นรับครางเสียงหวาน ขยับหาสิ่งแปลกใหม่ด้วยความใคร่รู้
มันยอดเยี่ยมกว่าครั้งไหนๆ
แบมแบมไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองต้องมีอะไรกับแมวที่เขารับมาเลี้ยงจากแม่
และไม่คิดว่าแมวที่เฝ้าเลี้ยงมาหลายเดือนจะโหมไฟในกายได้ขนาดนี้
“อ่า.. รัดแบบนี้นี่เอง ไอ้เลวหมีมันถึงได้ชอบนัก” คิดแล้วก็ยิ่งแค้น จึงกดย้ำจุดกระสันหนักๆ
“ตัวห็นเหรอ อ๊า.. ฮึก”
“เห็นทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่มันกระแทกคุณแรงๆบนเตียงแบบนี้”
สวบ! สวบ!!!
“อึก! คะ.. คุณมาร์คเบาๆ อ๊าาาาา!”
“โพรงมนุษย์มันดีจริงๆสินะ อ่า..”
อารมณ์ดิบของสัตว์เดรัจฉานพุงทะยานขั้นขีดสุด เสือร้ายในคราบแมวต่างหากที่เป็นตัวจริงของมาร์คต้วน ไม่มีแมวที่ภาพลักษณ์อ่อนหวาน ไม่มีแมวสีขาวสะอาดตัวเชื่อง
มีเพียงแมวหนุ่มที่เป็นเจ้าชีวิตของแบมแบมเท่านั้น!
ทุกอย่างมันผิดเพี้ยน สิ่งมีชีวิตที่เคยเป็นสัตว์สี่ขาอย่างคุณมาร์ค สามารถควบคุมแบมแบมให้อยู่ใต้อาณัติตนได้ดีเยี่ยม ปากหยักยกยิ้มเมื่อตอนนี้เขาเป็นคนจูงปลอกคอคนเป็นเจ้าของ มาร์คเป็นคนนำแบมแบมทั้งหมด
“เร็วอีก ฮื่อ คุณมาร์ค เค้าใกล้แล้ว”
“ได้เลย อ่า เจ้าทาสหน้าโง่ ”
มาร์คพลิกร่างน้อยให้หันกลับมา แยกขาเรียวสีน้ำผึ้งให้เกี่ยวเอวสอบตนไว้ แล้วยัดความเป็นชายเข้าไปลึกสุดโคน!
“คุณมาร์คต้วนเกินไปแล้ว อ๊า!! ปล่อยเค้าลงนะ ฮึก..”
“ไอ้หมีมันไม่เคยทำท่านี้กับคุณ เป็นไงระหว่างไอ้มนุษย์หน้าโง่กับผม ใครกันที่คุณจะเลือก”
“อ๊ะ... อ๊าา... มันสูง เสียวเกินไปแล้ว อ๊าาา”
“มองตาแล้วตอบผม!”
“ฮึก.. ”
“ใครกันที่เก่งกว่า!”
แมวก็คือแมว สัตว์ที่ชอบการเอาชนะและคำชมอยู่เสมอ
เรื่องนั้นแบมแบมรู้ดี
“มาร์คสิ”
“.....”
“มาร์คเก่งที่สุด”
มาร์คอุ้มอีกคนมายังห้องนอนสำเร็จ แววตาสองสีฉายความพึงพอใจอย่างมาก ใบหูเล็กๆกระดิกตอบอย่างชอบใจ แน่นอน คนธรรมดาจะทำได้เท่าอย่างเขาเหรอไม่มีทาง!
“ทูนหัวจ๋า! เค้าไม่ไหวแล้ว อะ... อ๊า!”
แผ่นหลังบางแอ่นขึ้น เรียวขาที่เกี่ยวหน้าท้องแข็งแกร่งจิกปลายเท้ายามท่อนเอ็นหมุนควงในช่องทางรัก ลูกพีชผลงามร่อนเข้าหาเอ็นร้อนเป็นจังหวะ อีกไม่นานใกล้ถึงจุดหมายปลายทางเต็มที
มาร์คไม่รอช้า จัดทุกอย่างตามคำขอ ร่างสูงจับคนใต้ร่างกดจนจมเตียง ตวัดหางรัดก้นเนียนเข้าหาตัว จากนั้นก็ส่ายสะโพกรัวเร็วจนแบมแบมครางไม่เป็นภาษา
“อึ๊ คะ ค.. ม มาร์ค”
“อ่า... แบมแบม”
เหมือนสิ้นสุดความทรมาน ในที่สุดทั้งคู่ก็ถึงฝั่งฝัน สายธารอุ่นฉีดเข้าไปในช่องทางสีหวาน มันเยอะจนไหลทะลักออกมา
“คุณเป็นของผมแล้ว”
“แฮ่ก พอกันที..”
“ไม่ว่ามนุษย์หน้าไหน...”
“อึก.. อือ”
“ก็ไม่มีสิทธิ์ได้คุณไปทั้งนั้น”
ก่อนที่บทรักของสิ่งมีชีวิตต่างสายพันธุ์จะเริ่มขึ้น...จวบจนจะหมดช่วงติดสัด
ครั้งแรกในการเขียน NC ค่ะ ฮ่าๆ อ่านเสร็จแล้วอย่าลืมส่งฟีดแบ็คมาให้เค้าด้วยนะคะ ติดขัดตรงไหนบอกไรท์ได้เล้ย! ไรท์น้อมรับคำติชม และจะนำไปแก้ไขการเขียน NC ครั้งต่อไปค่ะ ส่งการบ้านได้ที่กล่องคอมเม้นท์ในเว็บเด็กดีนะคะ