top of page
  • Twitter - Black Circle

 มาเล่นผัวเมียกันหน่อย เป็นไง?

     มือหนาจับเข้าที่แก่นกายเล็กแล้วชักรูด แววตาคุณมาร์คเยิ้มกระหายเหมือนนักล่าเห็นเหยื่อ ปากหยักค่อยลากเคลื่อนต่ำดูดเม้มยอดอกจนฉ่ำน้ำทั้งสองข้าง ลิ้นสากเฉพาะของเจ้าตัวบอกได้อย่างดีว่าตอนนี้ร่างกายมาร์คยังไม่สมบูรณ์อย่างที่พูดจริงๆ


       ยิ่งสาก ก็ยิ่ง…

 

      “คะ.. คุณมาร์คเสียว ”

 

      “วันนั้นชอบไม่ใช่เหรอ”

 

      “อะ อย่า ดูดแรงนะ ฮึก ฮ๊า..”

 

      ยิ่งพูดเหมือนยิ่งยุ คนตรงหน้าปรนเปรอแบมแบมจนดิ้นเร่า มือที่กำลังเท้าเคาน์เตอร์สั่นจนแทบพยุงตัวไว้ไม่อยู่ เขี้ยวแมวหนุ่มขบเม้มแผ่นอกจนรอยชมพูใกล้จางแดงระเรื่อขึ้นมาอีกครั้ง

 

      มือแกร่งทำหน้าที่ได้ยอดเยี่ยมจนน้ำเชื่อมใสไหลเยิ้ม  แบมแบมกำลังจินตนาการถึงวันนั้นวันที่ปากหยักรูดรั้งความเป็นชายของตน ส่งเสียงครางสุขสมวนซ้ำเป็นลูปก่อนจะถึงปลายสวรรค์

 

      “อ๊ะ อ๊า...”

 

      ใสซื่อ? ตามใครไม่ทัน?

      ไม่ใช่ตัวตนเขาหรอก ความจริงแบมแบมเป็นแค่คนพูดเพราะและไตร่ตรองก่อนพูดก็เท่านั้นแหล่ะ…

 

      แบมแบมผินหน้ามาร์คขึ้นมาให้รับจูบ ลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดสู้รู้งาน จูบของเขาเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่ามาร์คเลย มีวูบนึงที่ทำให้แววตาคมคู่นั้นอ่อนไหวไปด้วยซ้ำ แบมแบมไม่ได้ไก่อ่อนเหมือนภายนอก เขาเพียงเป็นคนที่งัดไม้ตายออกมาเมื่อถึงเวลาที่สมควร

 

      มาร์คยิ้มมุมปากเมื่อรู้สึกว่าไม่มีใครเสียเปรียบใคร งานนี้แลกกันคนละหมัดต้องมีสลบคาเตียงกันไปข้าง

 

      “คุณรู้ใช่ไหมว่าเวลาแมวฮีท มันเป็นยังไง”

 

      “รู้สิเค้ารู้ดี”

 

      ตอบไปพร้อมกับแววตาหยาดเยิ้มคู่นั้น มาร์คแทบสติแตกเมื่อเห็นสองข้าเรียวบนเคาน์เตอร์อ้าออกเพื่อชวนเชิญสิ่งที่แปลกใหม่เข้ามาในกาย นิ้วเล็กๆแกะกระดุมคนตรงหน้าแล้วไล้นิ้วชี้ขึ้นลงที่ใต้สะดือ

 

      มาร์คเองก็พยายามสะกดอารมณ์ไว้อย่างสุดความสามารถ จุดประสงค์เขาแค่ต้องการปลดปล่อยภายนอกเท่านั้น ร่างกายของเขายังไม่สมบูรณ์ รวมถึงส่วนนั้นมันยังไม่เป็นของมนุษย์ ถ้าดันทุรังเจ้าทาสของเขาอาจจะเจ็บ

 

      “อืม อย่าคลึง..”  นิ้วซุกซนของเจ้านายตัวน้อยเกลี่ยสิ่งบางอย่างใต้กางเกงผ้า

 

      “ตัวก็อย่าหลับตาสิ”

 

      “คุณเสร็จแล้วก็พูดได้หนิ อา... ”

 

      มาร์คครางฮือเมื่อแบมแบมใช้ขาคู่นั้นตวัดเอวสอบให้ส่วนนั้นสัมผัสกัน  คนตัวเล็กยิ้มพึงพอใจ กดส่วนนั้นชิดเข้าหาย้ำๆ

 

      แมวก็แค่แมว แบมแบมคิดอย่างนั้น

 

      จุดอ่อนไม่ได้มีมากมายเท่าไหร่หรอก

 

      มนุษย์อย่างเขาเองก็ยากที่จะต้านทานความชั่วร้าย และความเย้ายวนใจให้ก้าวสู่ด้านมืด ไม่ไหว

 

      “เผ่าพันธุ์ตัวเวลาติดสัดทำยังไงเหรอคุณมาร์ค”

 

      “.....”

 

      “ตัวทำกับเค้าสิ..”

 

      “!!!!!”

      

      “จะได้ไม่ต้องทำกับแมวตัวอื่น..”

 

      สิ้นประโยคทุกอย่างที่พยายามสะกดกลั้นไว้ก็ขาดผึง ไม่ทน! มาร์คจะไม่ทนอีกต่อไป ในเมื่อมนุษย์ตนนี้อนุญาตก็ไม่จำเป็นกักเก็บความทรมานของเขาไว้เช่นกัน

 

     มือเล็กจับหมับใจกลางคุณต้วนต้วนอย่างรวดเร็ว ส่งคุณมาร์คขนาดย่อมออกมาทักทายโลกภายนอก ร่างเล็กที่มองอยู่ถึงกับนึกสนุกเมื่อได้เห็น

 

      อวัยวะเพศรูปร่างคล้ายคนประจักษ์แก่สายตา ดุ้นแมวหนุ่มมีไรขนสีขาวอ่อนนุ่มดุจหิมะรอบแท่งเอ็นห้านิ้ว มองแล้วทำเอาจั้กจี้ภายในอย่างบอกไม่ถูก มันทั้งนุ่มและน่ารัก ไม่น่ากลัวอย่างในความคิดของแบมแบม

 

      สัมผัสด้วยมือ... ก่อนจะคุกเข่าส่งลิ้นเล็กๆตวัดเลียรอบส่วนหัว ลากตามความยาว

 

      แผล่บ!

 

      “นิ่มจัง”

 

     “อ่า แบมเลียเหมือนของคนนั่นแหล่ะ อ่า.. ตรงหัว อืม ตรงนั้น”

 

      ความผ่อนคลายส่งผลให้หางยาวโบกสะบัดไปมา มาร์ครู้สึกเป็นเจ้านายของร่างเล็กที่กำลังขยับหัวเข้าออกจริงๆ ขนาดปากอุ่นดูดดึงปรนเปรอเขาได้ขนาดนี้ ไม่ต้องเดาเลยว่าช่องทางด้านหลังที่ไอ้หน้าหมียูคยอมเคยครอบครองจะรู้สึกดีขนาดไหน

      

      “ซี้ด.. ลุกขึ้นมา” มาร์คเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้จึงสั่งให้คนตัวเล็กลุกก่อนที่ร่างกายตัวเองกระตุกปลดปล่อยก่อนเวลาอันควร เขาควรจะใช้ร่างกายอีกคนให้มากกว่านี้ มันต้องไม่จบแค่นี้

 

       มาร์คเหมือนเป็นเจ้าชีวิตของแบมแบมอีกครั้งเมื่อออกคำสั่ง แบมแบมลุกขึ้นทำตามอย่างว่าง่าย ก่อนเป็นมาร์คที่อุ้มแบมไว้บนเคาน์เตอร์ที่เดิม

 

      “อ๊ะ!!”

 

      ก้านนิ้วยาวถูกเลียด้วยน้ำลายลวกๆ ก่อนส่งเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่ม อดจินตนาการไม่ได้ว่าถ้าสอดความแข็งขืนเข้าไปคงรู้สึกดีเป็นล้านๆเท่า

 

      “อ๊ะ คะ.. คุณมาร์ค”

 

      “อย่ารัดนิ้วฉัน”

 

      “อ๊ะ อ๊าา ไม่ไหวแล้ว”

 

      เสียงหวานครางรับเป็นระยะ กระทั่งมาร์คใช้หางกวาดทุกอย่างลงจากโต๊ะ ดันร่างอีกคนนอนคว่ำบนพื้นกระเบื้องเคาน์เตอร์ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แมวตัวนี้ได้กลายเป็นเสือร้ายโดยสมบูรณ์

 

      “อ๊า คุณมาร์ค!!”

 

      แก่นกายไสเข้ากับร่องสะโพกงอน ก่อนจะเสียบเข้าไปจนสุดโคน ด้านหลังถูกปรนเปรออย่างต่อเนื่องจนอกบางสัมผัสพื้นกระเบื้องเคาน์เตอร์เย็นๆ มันเป็นของใหม่ที่ให้ความรู้สึกต่างไปจากเดิม ความเสียวสะท้านแบมแบมไม่สามารถหาที่ไหนเทียบได้เลย ไรขนนิ่มรอบเอ็นอุ่นทำให้รู้สึกดีและแปลกไปพร้อมกัน

 

      โพรงอุ่นรัดกระตุก ร่างกายปรับตัวเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมเข้ามา จากนั้นทุกอย่างเหมือนเป็นจิ๊กซอที่ลงล็อคและหลุดออกจากกันไม่ได้อีก กายบางแอ่นรับครางเสียงหวาน ขยับหาสิ่งแปลกใหม่ด้วยความใคร่รู้

 

      มันยอดเยี่ยมกว่าครั้งไหนๆ

 

      แบมแบมไม่เคยคิดมาก่อนว่าตัวเองต้องมีอะไรกับแมวที่เขารับมาเลี้ยงจากแม่

      และไม่คิดว่าแมวที่เฝ้าเลี้ยงมาหลายเดือนจะโหมไฟในกายได้ขนาดนี้

      

      “อ่า.. รัดแบบนี้นี่เอง ไอ้เลวหมีมันถึงได้ชอบนัก” คิดแล้วก็ยิ่งแค้น จึงกดย้ำจุดกระสันหนักๆ

 

      “ตัวห็นเหรอ อ๊า.. ฮึก”

 

      “เห็นทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนที่มันกระแทกคุณแรงๆบนเตียงแบบนี้”

 

      สวบ! สวบ!!!

 

      “อึก! คะ.. คุณมาร์คเบาๆ อ๊าาาาา!”

 

      “โพรงมนุษย์มันดีจริงๆสินะ อ่า..”

 

      อารมณ์ดิบของสัตว์เดรัจฉานพุงทะยานขั้นขีดสุด เสือร้ายในคราบแมวต่างหากที่เป็นตัวจริงของมาร์คต้วน ไม่มีแมวที่ภาพลักษณ์อ่อนหวาน ไม่มีแมวสีขาวสะอาดตัวเชื่อง

 

      มีเพียงแมวหนุ่มที่เป็นเจ้าชีวิตของแบมแบมเท่านั้น!

 

      ทุกอย่างมันผิดเพี้ยน สิ่งมีชีวิตที่เคยเป็นสัตว์สี่ขาอย่างคุณมาร์ค สามารถควบคุมแบมแบมให้อยู่ใต้อาณัติตนได้ดีเยี่ยม ปากหยักยกยิ้มเมื่อตอนนี้เขาเป็นคนจูงปลอกคอคนเป็นเจ้าของ มาร์คเป็นคนนำแบมแบมทั้งหมด

 

      “เร็วอีก ฮื่อ คุณมาร์ค เค้าใกล้แล้ว”

 

      “ได้เลย อ่า เจ้าทาสหน้าโง่ ”

 

      มาร์คพลิกร่างน้อยให้หันกลับมา แยกขาเรียวสีน้ำผึ้งให้เกี่ยวเอวสอบตนไว้ แล้วยัดความเป็นชายเข้าไปลึกสุดโคน!

 

      “คุณมาร์คต้วนเกินไปแล้ว อ๊า!! ปล่อยเค้าลงนะ ฮึก..”

 

      “ไอ้หมีมันไม่เคยทำท่านี้กับคุณ เป็นไงระหว่างไอ้มนุษย์หน้าโง่กับผม ใครกันที่คุณจะเลือก”

 

      “อ๊ะ... อ๊าา... มันสูง  เสียวเกินไปแล้ว อ๊าาา”

 

      “มองตาแล้วตอบผม!”

 

      “ฮึก.. ”

 

      “ใครกันที่เก่งกว่า!”

 

      แมวก็คือแมว สัตว์ที่ชอบการเอาชนะและคำชมอยู่เสมอ

      เรื่องนั้นแบมแบมรู้ดี

 

      “มาร์คสิ”

 

      “.....”

 

      “มาร์คเก่งที่สุด”

 

      มาร์คอุ้มอีกคนมายังห้องนอนสำเร็จ แววตาสองสีฉายความพึงพอใจอย่างมาก ใบหูเล็กๆกระดิกตอบอย่างชอบใจ แน่นอน คนธรรมดาจะทำได้เท่าอย่างเขาเหรอไม่มีทาง!

 

      “ทูนหัวจ๋า! เค้าไม่ไหวแล้ว อะ... อ๊า!”

 

      แผ่นหลังบางแอ่นขึ้น เรียวขาที่เกี่ยวหน้าท้องแข็งแกร่งจิกปลายเท้ายามท่อนเอ็นหมุนควงในช่องทางรัก ลูกพีชผลงามร่อนเข้าหาเอ็นร้อนเป็นจังหวะ อีกไม่นานใกล้ถึงจุดหมายปลายทางเต็มที

      

      มาร์คไม่รอช้า จัดทุกอย่างตามคำขอ ร่างสูงจับคนใต้ร่างกดจนจมเตียง ตวัดหางรัดก้นเนียนเข้าหาตัว จากนั้นก็ส่ายสะโพกรัวเร็วจนแบมแบมครางไม่เป็นภาษา

 

      “อึ๊ คะ ค.. ม มาร์ค”

 

      “อ่า... แบมแบม”  

 

      เหมือนสิ้นสุดความทรมาน ในที่สุดทั้งคู่ก็ถึงฝั่งฝัน สายธารอุ่นฉีดเข้าไปในช่องทางสีหวาน มันเยอะจนไหลทะลักออกมา  

 

      “คุณเป็นของผมแล้ว”

 

      “แฮ่ก พอกันที..”

 

      “ไม่ว่ามนุษย์หน้าไหน...”

 

      “อึก.. อือ”

 

      “ก็ไม่มีสิทธิ์ได้คุณไปทั้งนั้น”

 

      ก่อนที่บทรักของสิ่งมีชีวิตต่างสายพันธุ์จะเริ่มขึ้น...จวบจนจะหมดช่วงติดสัด

ครั้งแรกในการเขียน NC ค่ะ ฮ่าๆ อ่านเสร็จแล้วอย่าลืมส่งฟีดแบ็คมาให้เค้าด้วยนะคะ ติดขัดตรงไหนบอกไรท์ได้เล้ย! ไรท์น้อมรับคำติชม และจะนำไปแก้ไขการเขียน NC ครั้งต่อไปค่ะ ส่งการบ้านได้ที่กล่องคอมเม้นท์ในเว็บเด็กดีนะคะ

ดูบทอื่น

bottom of page