ผมจะเป็นผู้ตามที่ดี ผมจะเป็นเด็กดี สัญญา...
ความรู้สึกของแบมแบมตอนนี้เหมือนกับวันแรกที่มาร์คปิดตาเขาไว้ ต่างตรงที่มาร์คดันร่างเขาลงบนเตียงนอนแทนเคาน์เตอร์ในห้องครัวอย่างวันนั้น
กรุ้งกริ้ง~
“นี่อะไรคุณต้วน”
“จับไว้สิ”
“ทำไมมีเสียง”
“ก็ลองดึงดู”
ทันทีที่แบมแบมส่งแรงกระตุกเชือกเบาๆอย่างที่คนด้านบนบอก ริมฝีปากอิ่มก็ถูกบดเบียดโดยไม่ทันตั้งตัว ยิ่งมือใหญ่กอบกุมมือเล็กให้ดึงเส้นเชือกแรงมากเท่าไหร่ อีกคนก็ยิ่งจูบแรงขึ้นเท่านั้น
แบมแบมใช้เวลาไม่นานเพื่อจินตนาการว่าสิ่งที่ตัวเองจับอยู่คืออะไรกันแน่
เชือกหนังและกระดิ่ง
“มาร์ค.. นี่มัน”
“บอกแล้วไงว่าวันนี้คุณเป็นเจ้านายของผม”
ให้ตาย คุณทูนหัวของเขาใส่ปลอกคอ…
ไม่ทันไรมาร์คพลิกให้เขาขึ้นมานั่งทับบนหน้าขา ส่วนแข็งตัวทิ่มร่องรักสร้างความปั่นป่วนจนแบมแบมอดนั่งเฉยไม่ไหว ร่อนสะโพกถูเป้ากางเกงอีกคนอย่างลืมอาย
“ชอบใช่ไหม?”
“ฮื่อ มาร์ค.. ตัว งื้อออ”
“อย่ากัดเสื้อ”
ไม่ใช่แค่อยากให้เติมเต็มส่วนนั้น แต่แบมแบมยังรู้สึกว่าปากตัวเองว่างจนต้องเลิกเสื้อนอนสีหวานขึ้นมากัดด้วยเหมือนกัน...
ต้องการมากกว่านี้
อยากได้ทุกอย่างที่เป็นของมาร์คต้วน
“อ๊ะ ของมาร์ค.. ชอบของมาร์ค”
อ่า… ให้ตายเถอะ
เวลาที่คนเรามองไม่เห็นก็ยิ่งแสดงท่าทีมากขึ้น แบมแบมเองก็เช่นกัน
ลิ้นสีหวานลอบเลียปากอิ่มที่กำลังแห้งผาก เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามไหปลาร้าสวยมาจากความต้องการ นี่ไม่นับรวมแววตาหยาดเยิ้มใต้ผ้าผูกตาสีแดงนั่นอีก บ้าชิบ... เมียมนุษย์ของแมวต้วนนี่โคตรจะเอ๊กซ์ มาร์คอยากจะจับคนตัวเล็กฟัดให้ร้องครางจนเสียงแหบ แต่เพื่อสัญญาที่ให้ไว้คงต้องปล่อยให้แบมแบมทำตามใจด้วยตัวเอง
มาร์คพยายามสงบสติอารมณ์อย่างถึงที่สุดเมื่อมือเล็กเริ่มรุกล้ำกระดุมกางเกงก่อนจะนำแก่นกายของเขาออกมาทักทาย มือข้างนึงนวดคลึงส่วนปลายส่วนอีกข้างที่เหลือดึงสายปลอกคอเขาไว้ให้รับจูบ
“ซี๊ดดด จะรูดก็รูดแต่อย่าคลึงสิครับเด็กดี”
“เค้าไม่อยากทั้งสองอย่างนั่นแหล่ะ”
“งั้นอยากทำอะไรเหรอครับ”
“กิน...” พยางค์เดียวที่ทำให้มาร์คอยากจะกดอีกคนให้อยู่ใต้ร่างแล้วกระแทกเอวใส่จนปากแตก
แต่ก่อนที่ปากอีกคนจะแตกนั่นหน่ะ
อย่างอื่นมันต้องแตกก่อน
“คนดีเร็วหน่อยได้ไหมครับ อ่า อย่าจับตรงนั้น อึก..”
แบมแบมอาศัยสันชาตญาณในการเคลื่อนตัว ร่างเล็กค่อยๆขยับทีละนิด.. ทีละนิด.. สองมือปัดป่ายสะเปะสะปะพยายามหาจุดที่ตัวเองต้องการ ยิ่งช้าก็ยิ่งกระตุ้นให้มาร์คเสียวกว่าเดิม
“ก็มองไม่เห็นนี่นา”
ในตอนแรกมาร์คคิดว่าเขาได้เปรียบที่เห็นทุกอย่างตรงหน้า แต่ไม่ใช่เลย.. แบมแบมที่กำลังตาบอดต่างหากปั่นหัวเขาแทบบ้า
“ฮื่อ คุณต้วนน้อยจ๋า น่ารักจัง”
“อึก.. ”
มาร์คยันตัวขึ้นมามองอีกใช้ปากกับคุณต้วนน้อย และภาพขยับหัวเข้าออกตรงกลางลำตัวเขาทำให้ร่างสูงกระตุกถี่ถึงปลายทางอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า
“ซี้ดดด! หยุดขยับหัวสิครับ! แบมครับ! เหมี๊ยว!!!” มาร์คพยายามขยับตัวออกแต่เพราะสายปลอกคอที่อีกคนรั้งไว้ ทำให้ต้องทนเห็นภาพที่คนตัวเล็กดูดกลืนน้ำรักของเขาทุกหยาดหยดจนร่างกายอ่อนปวกเปียก
“อึก อึก อึก”
“อ๊า เหมี๊ยว เหมี่ยว.. แง๊วว...”
“โอ๋ๆ ลูกแมวต้วนร้องไห้” แบมแบมที่ได้ยินเสียงที่ดูสิ้นฤทธิ์ของทูนหัวของก็อดล้อเลียนไม่ได้
แต่ถ้าร้องไห้จริงๆตามที่แบมแบมล้อเลียน ก็คงเป็นน้ำตาที่มาจากความรู้สึกดี..
มาร์คกำลังเสียเปรียบเพราะเห็นทุกอย่าง เริ่มตั้งแต่อีกคนใช้ปากครอบแล้วรูดรั้งส่วนนั้นด้วยมือจน กระทั่งแบมแบมขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแหวกก้นกลมน่ารักแล้วจับแก่นกายใส่เข้าไปในช่องทางตอดรัดเป็นจังหวะ แถมตอนนี้ริมฝีเอิบอิ่มเผยอโกยอากาศเข้าปอดระหว่างขยับอยู่บนตัวเขา..
หลังจากที่แบมแบมสาปเขาให้เป็นลูกแมวชั่วคราวด้วยปากไปไม่นานนัก เขาเริ่มจะปรับสภาพให้เข้าที่ดังเดิม ร่างกายเขามีพละกำลังเพิ่มขึ้นจากการชาร์จด้วยภาพลามกทั้งหลายตรงหน้า
“อื้อ อ๊า คุณต้วนจ๋า อ๊ะ..”
“ซี้ดดด แม่ง..” โคตรหมันเขี้ยว
ยิ่งเห็นอีกคนขึ้นคร่อมขย่มแรงๆเขาอยู่ด้านบนก็ยิ่งมีแรงมากขึ้นเท่านั้น ลูกแมวตัวน้อยเมื่อครู่กำลังจะกลายเป็นเสือหนุ่มในไม่ช้า
มีเมียเป็นมนุษย์เงินเดือนนี่โคตรเซ็กซี่จนมาร์คต้องคราง ‘เหมียว’ เสียงกระเส่าอีกครั้ง
กรุ้งกริ้ง กรุ้งกริ้ง
“อ๊ะ.. อ๊า..”
“ซี้ดๆๆๆ ขย่มแรงๆเลยครับที่รัก ซี๊ด”
“อ๊า ตัวก็อย่าสวนสะโพกขึ้นมาสิ ครั้งนี้เค้าเป็นเจ้านายนะ!” แบมแบมดึงสายปลอกคอบังคับแมวหื่นแต่ก็ไม่ได้ผลเท่าไหร่
“ไม่รู้แหล่ะ ทนไม่ไหวแล้ว ซี้ด” ทั้งโดนจูงปลอกคอก็แล้ว โดนเลียก็แล้ว โดนออนท๊อปก็แล้ว ใครทนได้ก็ทนไปสิวะ เขาเป็นแมวไม่ใช่พระอิฐพระปูนที่ไหน
“อ...อย่าใช้หางช่วยขยับสิ อ๊ะ… คุณต้วน!”
คงเป็นเพราะแบมแบมมองไม่เห็นมาร์คจึงใช้โอกาสนี้อุ้มอีกคนขึ้นก่อนจะเปลี่ยนเป็นกดแบมแบมลงบนที่นอนแทน ร่างกายของพวกเขาทั้งคู่รวมกันเป็นหนึ่งเดียวอีกครั้ง และสุดท้ายกลับกลายเป็นมาร์คต้วนที่จับลูกพีชนุ่มนิ่มกระแทกเข้าออกเสียเอง
อวสานเจ้าของแมว...
“อ๊า อ๊ะ อ๊ะ...เสียว”
“โก่งก้นหน่อยครับคนดี ซี้ด.. สุดยอดเลยครับ” รู้สึกดีทุกครั้งที่ถอดส่วนแข็งแรงและดันมันเข้าไปจนสุด ในเมื่อมาร์คเป็นคนพลิกเกมเขาไม่ควรเสียเวลาไปมากกว่านี้
“ขี้โกง คุณต้วนต้วนขี้โกง!” กว่าจะรู้ตัวแบมแบมก็โดนหลอกไปหลายดอกเสียแล้ว
“คุณทำตัวน่ารังแกเองครับ” ได้ทียักไหล่ ไพล่มือเล็กไว้ด้านหลังก่อนจะโถมตัวทับอีกคนจนไม่สามารถดิ้นได้ “ช่วยไม่ได้ เมื่อกี้หน่ะผมอ่อนข้อข่มอารมณ์ตัวเองไว้ไม่ให้ขึ้นคุณก็เท่านั้น”
“ น...นิสัยเสีย เค้าจะขอสาปให้เป็นแมวร้อยวัน! ”
“พูดไปก็เท่านั้นแหล่ะครับ มันเป็นไปไม่ได้”
“อ๊ะๆๆ อ๊า..”
“ตอนนี้ที่คุณโดนผมสะกรำนี่สิ เป็นของจริงนะครับ”
อารมณ์กามของแมวต้วนไม่เคยพอแบมแบมรู้ดีว่าเมื่อมีครั้งแรก มันก็มันจะมีครั้งสอง สาม สี่ ห้า ตามมาติดๆ
แต่สิ่งหนึ่งที่แบมแบมควรรู้อีกข้อก็คือ ไม่มีสัจจะในหมู่แมวหื่น นอกจากจะทำให้เขาเสียงานและเสียศักดิ์ศรีเจ้าของแมวแล้ว วันนี้ยังต้องเสียตัวฟรีซ้ำซ้อนให้ไอ้แมวอดอยากใจกากนี่ด้วย!